آشپزی

آشپزی: آشپزی, عمل آماده سازی غذا برای مصرف می باشد, که در برگیرنده محدوده بزرگی از روشها, ابزار و ترکیب اجزا برای توسعه طعم و یا قابلیت هضم غذا می باشد. لازمه این کار انتخاب, اندازه گیری و ترکیب اجزا با یک روش منظم, همراه با تلاشی برای دسترسی به نتیجه مطلوب می باشد. عوامل محدود کننده موفقیت شامل متغیر بودن مواد اولیه و کیفیت آنها, شرایط محیطی, ابزار و مهارت شخص آشپز می باشد.

تنوع انواع آشپزی در سراسر جهان, بازتابی از ملاحظات بیشمار تغذیه ای, سلیقه ای, کشاورزی, اقتصادی, فرهنگی و مذهبی می باشد.

آشپزی اگرچه نه همیشه ولی غالباً, همراه با اعمال حرارت برای تغییر شیمیائی غذا, برای تغییر طعم, رنگ, بافت, ظاهر, و خواص تغذیه ای آن می باشد. شواهد باستانی از غذای پخته (به دو صورت گیاهی و حیوانی), در زیستگاههای انسانی مربوط به اوائل دوران استفاده از آتش موجود می باشد.

آشپزی مفهومی فراتر از دستور پخت چند غذا دارد . تمام علوم مربوط به تغذیه در حد کارشناسی ،کارشناسی ارشد و دکتری در نهایت به این مبحث باز میگردند.

در یک تعریف جامع، آشپزی یک هنر، فناوری و مهارت برای فراهم آوردن غذا، با استفاده از گرما یا بدون آن می‌باشد. آشپزی یا در متون قدیمی خوالیگری، عمل آماده‌کردن مواد غذایی برای مصرف است. این اصطلاح معمولاً به معنی محدودتری به کار می‌رود، که اِعمال گرما به غذا برای تغییر شیمیایی طعم، بافت، ظاهر، یا خواص غذایی آن است. وقتی انسان در هزاران سال پیش آتش را کشف کرد، آشپزی ویژگی فرهنگی بسیار رایجی شد. هر کشور برای خود نوع خاصی از آشپزی را دارد که بسیار متنوع و گوناگون است. مثلاً کشورهای آسیای میانه غذاها و طرز پختشان شبیه هم است همین‌طور کشورهای اروپایی و آمریکایی.

علیرغم تصور غالب در جامعه ما به دلیل وجود آشپزخانه در همه خانه های و نیز کثرت استفاده و محدود بودن مدت استفاده و هر روزی بودن آن نه تنها به عنوان کاری علمی به چشم نمی آید بلکه از دید بسیاری از افراد از حیطه کارهای هنری نیز خارج شده و به عنوان کاری وقت گیر که در عرض نیم ساعت تمام زحمات انسان محو میشود قلمداد میشود.