چرا مردان متاهل نسبت به اضافهوزنشان بیتفاوتاند؟ زنگ خطر برای رابطه عاطفی شما

مثل بسیاری از زنان، آلیس اسمیت همیشه تا حد زیادی به اندامش توجه داشته و این موضوع از گذشته با او همراه بوده است. البته خودش میگوید که گاهی از این قاعده خارج شده است.
برای مثال، وقتی اولینبار با همسرش، جان آشنا شد، قرارهای شام باعث شدند چند کیلویی اضافه وزن پیدا کند. تعطیلات و جعبههای شکلاتی که در مناسبتهایی مثل تولد یا سالگرد هدیه میگرفت هم بیتأثیر نبودند.
با این حال، آلیس که اکنون ۶۵ سال دارد، میگوید همیشه توانسته وزنش را کنترل کند. او در تمام ۱۱ سال زندگی مشترکشان، با کمک ورزش منظم و تغذیه سالم، سایز ۳۸ خود را حفظ کرده است.
اما برای جان ۶۷ ساله، ماجرا فرق میکند. به گفته آلیس، او در این سالها وزن زیادی اضافه کرده است.

جان وقتی با آلیس آشنا شد، ۱۸۳ سانتیمتر قد و حدود ۸۳ کیلوگرم وزن داشت و اندام متناسبی داشت. اما حالا بیش از ۱۹ کیلوگرم چاقتر شده و به سختی در لباسهایش جا میشود.
آلیس که خواسته نام واقعیاش فاش نشود، میگوید جان هیچ نشانهای از تغییر در رفتار یا کاهش وزن از خود نشان نمیدهد.
او تعطیلات آخر هفته را جلوی تلویزیون میگذراند، اغلب با یک پاکت بزرگ چیپس و بطریهای نوشیدنی.
در حالی که آلیس هر روز پیادهروی میکند، جان ترجیح میدهد بیحرکت بماند. این موضوع او را ناراحت میکند.
به گفته آلیس، این تنها مشکل نیست؛ رژیم غذایی جان هم یکی دیگر از مسائل همیشگی بین آنهاست.
چند روز پیش پیشنهاد دادم برای شام، سینه مرغ با سالاد پاستا درست کنیم. ولی جان ناراحت شد چون دلش ماهی و سیبزمینی سرخکرده میخواست. من هم از ماهی و سیبزمینی سرخکرده خوشم میآید، ولی این غذا برای مواقع خاص است؛ مثلاً وقتی در سفر به ساحل هستی، نه یک شب عادی وسط هفته. ما زنها از خیلی زود یاد میگیریم که نمیتوانیم هر چیزی را بدون محدودیت بخوریم، چون باعث افزایش وزن میشود. اما انگار جان هیچوقت این نکته ساده را نفهمیده. البته این بدن خودش است و خودش تصمیم میگیرد چه بخورد، ولی من نگران سلامتیاش هستم. چون فشار خون بالا هم دارد.
اما مسئله دیگری هم در میان است که گفتنش سختتر است.

نه اینکه حالا که چاقتر شده از او بدم بیاید، ولی تأثیرش را روی رابطه جنسیمان گذاشته. دیگر مثل قبل علاقه ندارم. برای من، چیزی که میتواند در این بخش بیشترین تغییر را ایجاد کند، این است که چند کیلویی وزن کم کند. ولی چطور میشود این را به زبان آورد؟ چند نفر از دوستان زنم هم چیزهای مشابهی گفتهاند. انگار مردها فکر میکنند ایرادی ندارد که خودشون را رها کنند.
این شرایط گرچه ناراحتکننده است، اما اتفاقی رایج محسوب میشود.
در اوایل ماه جاری، پژوهشی تازه منتشر شده نشان داد مردان متأهل سه برابر بیشتر از مردان مجرد با چاقی مواجه هستند.
دانشمندان لهستانی، با بررسی اطلاعات پزشکی بیش از ۲,۴۰۰ نفر با میانگین سنی ۵۰ سال، دریافتند که ازدواج، احتمال اضافهوزن در مردان را ۶۲ درصد افزایش میدهد. در مقابل، برای زنان، ازدواج تأثیری بر خطر ابتلا به چاقی نداشت. این تحقیق به مجموعهای از مطالعات علمی اضافه شده که نشان میدهند مردان میانسال بیشتر از زنان در معرض اضافهوزن هستند و کمتر هم به رژیم غذایی روی میآورند.
در واکنش به نتایج این تحقیق، دکتر الی کنن، ستوننویس روزنامه Mail on Sunday، هفته گذشته نوشت که بسیاری از بیماران زن او از اینکه همسران چاقشان حاضر نیستند تغییری در سبک زندگیشان ایجاد کنند، خسته و ناامید شدهاند. او از خوانندگان خواست تجربههای خود را با او به اشتراک بگذارند و واکنشها سیلآسا بود.
به گفته کارشناسان، این اختلاف وزن بین همسران، نه تنها باعث ناراحتی زنان و آسیب به روابط میشود، بلکه بخشی از یک بحران گسترده در سلامت عمومی به شمار میرود.
طبق آمار موجود، احتمال مرگ مردان پیش از ۷۵ سالگی به دلیل بیماری قلبی، سرطان ریه، بیماری کبد یا حوادث، ۶۰ درصد بیشتر از زنان است.
اما دلیل این تفاوتها چیست؟
پژوهشها نشان میدهد مردان پس از ازدواج از میزان دقت در مراقبتهای شخصی خود کم میکنند، در حالی که زنان همچنان تحت فشارهای اجتماعی برای حفظ ظاهرشان باقی میمانند. مشکل اینجاست که اضافهوزن در مردان میتواند سریعتر و بیشتر به بدن آسیب برساند، زیرا بدن مردان توانایی کمتری در ذخیرهسازی امن چربی دارد. به همین دلیل، مردان بیشتر در معرض ابتلا به بیماریهای جدی مانند ناراحتی قلبی و دیابت قرار دارند.
به طور کلی، مردان بیشتر از زنان سیگار میکشند، الکل مصرف میکنند، از مواد مخدر استفاده میکنند و سطح کلسترول و فشار خون بالاتری دارند.
پژوهشها نشان دادهاند این عوامل تأثیر زیادی در کاهش امید به زندگی مردان نسبت به زنان دارند، بهطوری که متوسط عمر مردان حدود چهار سال کمتر از زنان است.
در مطالعهای که در سال ۲۰۱۳ با شرکت بیش از ۱۰ هزار نفر انجام شد، مشخص شد که بسیاری از مردان حتی متوجه اضافهوزن خود نمیشوند. احتمالاً دلیل این موضوع آن است که داشتن اضافهوزن برای مردان در جامعه پذیرفتهشدهتر است. این دیدگاه باعث میشود مردان خیلی کمتر اضافهوزن را یک مشکل سلامتی بدانند و برای درمان آن اقدامی نکنند. دلیل دیگر این است که مردان پیش از رسیدن به میانسالی کمتر به پزشک مراجعه میکنند.
در حالی که زنان از دوران نوجوانی تا حدود ۳۰ سالگی به دلایل مختلف بهطور منظم تحت بررسیهای پزشکی قرار میگیرند، مردان کمتر چنین مراجعاتی دارند و در نتیجه بسیاری از مشکلات بهموقع تشخیص داده نمیشود.
علاوه بر این، رژیم غذایی و کاهش وزن نیز بیشتر بهعنوان کاری زنانه شناخته میشود. بسیاری از مردان میانسال که در دهههای ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ بزرگ شدهاند، کشیدن سیگار و رفتارهای پرخطر را نشانهای از مردانگی میدانند. موضوع زمانی پیچیدهتر میشود که بدانیم حتی در صورت بروز مشکل جسمی، مردان کمتر از زنان به دنبال درمان میروند.
نتایج یک نظرسنجی نشان داده که ۶۵ درصد مردان تا حد ممکن از مراجعه به پزشک خودداری میکنند و دلایلی مانند «خودبهخود خوب میشود» یا «درخواست کمک نشانه ضعف است» را مطرح میکنند.
برای مردان جوان، داشتن ظاهر خوب و اندام ورزیده بهمنظور یافتن شریک زندگی اهمیت دارد، اما پس از ازدواج، این فشار اجتماعی کمتر میشود. مردان میانسال متأهل اغلب مسئولیت اصلی خود را تأمین نیازهای مالی خانواده میدانند؛ بهویژه با توجه به اینکه در ۷۰ درصد خانوادهها، مردان نانآور اصلی هستند.
در همین حال، مطالعهای که سال گذشته در مجله «علوم رفتاری تکاملی» منتشر شد و شامل مصاحبه با صدها فرد بزرگسال بود، نشان داد مردان در انتخاب همسر بیشتر به ظاهر جسمی و سلامتی، یعنی نشانههای باروری توجه دارند. در مقابل، زنان بیشتر به ویژگیهایی مانند هوش، ثبات احساسی و توانایی مالی اهمیت میدهند. در نتیجه، ظاهر و تناسب اندام برای زنان اهمیت بیشتری دارد تا مردان. مردانی که نقش سنتی تأمین مالی خانواده را ایفا میکنند، ممکن است احساس نکنند که نیاز دارند جذاب به نظر برسند، بهویژه اگر دیگر نیازی به جلب نظر شریک زندگی جدید نداشته باشند. اگر فرد تماموقت کار میکند، ممکن است زمان رفتن به باشگاه یا ورزش کردن نداشته باشد.
در سالهای اخیر حتی اضافهوزن در برخی مردان بهعنوان یک ویژگی جذاب شناخته شده است. براساس نظرسنجی سایت دوستیابی dating.com، حدود ۸۰ درصد از زنان ترجیح میدهند با مردانی با اندام موسوم به «دد باد»، یعنی شکم بزرگتر و عضلات کمتر در ارتباط باشند تا مردانی با اندام عضلانی.
یکی دیگر از دلایلی که مردان متوجه اضافهوزن شدید خود نمیشوند، تفاوتهای زیستی است. مردان میتوانند برای مدت طولانیتری شکم بزرگی داشته باشند بدون اینکه چاقی در چهرهشان نمایان شود. آنها باید وزن بیشتری نسبت به زنان اضافه کنند تا آثار آن در صورتشان دیده شود.
اما نکته خطرناکتر این است که چربی اضافه برای مردان آسیبزاتر از زنان است. بدن زنان برای ذخیرهسازی چربی آمادگی بیشتری دارد، چون در دوران بارداری نیاز به افزایش وزن دارند. چربی در بدن زنان بیشتر در نواحی سینه، باسن و رانها پخش میشود. اما مردان چنین ظرفیت ذخیرهسازی ایمنی ندارند.
منبع فارسی: روزیاتو