گنج افسانه‌ای تخت سلیمان؛ مرموزترین گنج تاریخ ایران که هنوز کسی نشانی از آن پیدا نکرده است! (+عکس)
تخت سلیمان که در نزدیکی شهر تکاب در استان آذربایجان غربی ایران واقع شده، یکی از سایت‌های باستانی و تاریخی مهم است که همواره مورد توجه و جذابیت قرار گرفته است. این منطقه به خاطر ترکیب منحصر به‌فردی از تاریخ، باستان‌شناسی و زیبایی طبیعی شناخته می‌شود.
به گزارش راز بقا، یکی از جذاب‌ترین جنبه‌های تخت سلیمان، دریاچه تخت سلیمان است که به‌طور گسترده با افسانه‌هایی از گنج‌های پنهان مرتبط است، به‌ویژه گنج تخت سلیمان. این گنج که بخشی از فولکلور ایرانی است، اعتقاد بر این است که در زیر آب‌های دریاچه دفن شده است و به این سایت جنبه‌ای اسرارآمیز می‌بخشد.
پیشینه تاریخی تخت سلیمان
تخت سلیمان که به معنای «تخت سلیمان» است، در دوران امپراتوری ساسانی (۲۲۴ تا ۶۵۱ میلادی) به‌عنوان یک مرکز دینی و سیاسی مهم شناخته می‌شد. این سایت خانه خرابه‌های یک معبد زرتشتی و یک کاخ است که آن را به نمونه‌ای ضروری از معماری و دین ایرانی باستان تبدیل می‌کند.
در دوران ساسانی، این منطقه تنها یک مکان عبادت نبوده، بلکه یک سایت استراتژیک برای امپراتوری نیز به شمار می‌رفت. معبد آناهیتا، الهه آب، باروری و درمان، یکی از مهم‌ترین مراکز زرتشتیان در آن زمان بود.
اما روایت‌های تاریخی در کتاب‌ها داستان‌هایی را در مورد این دریاچه و گنج‌های پنهان در آن روایت می‌کنند. در اسناد تاریخی روایات و گفته‌هایی در مورد جنگ‌های بین امپراتوری روم و پادشاهی اشکانی وجود دارد. یکی از این گفته‌ها که در تاریخ روم، مصر و جهان با عنوان داستان تاریخی کلئوپاترا و آنتونی شناخته می‌شود قصه جالبی را روایت می‌کند.
در این داستان آمده که سردار رومی به نام آنتونیو، در سال ۳۶ قبل از میلاد قلعه تخت سلیمان، که در آن زمان گنزک خوانده می‌شد، را محاصره کرد. در میان این محاصره و کشمکش‌هایی که در طول آن به وجود آمد، نگهبانان آتشکده مقدس در زمان احساس خطر و وجود امکان سقوط قلعه، اشیای قیمتی موجود در آتشکده و معبد را به داخل دریاچه می‌انداختند تا هم کسی به آنها دسترسی نداشته باشد و هم نذری برای حفظ آنها از دشمن به شمار آید.
یک روایت دیگر این است که: خسرو پرویز، پادشاه ساسانی با هراکلیوس پادشاه روم همواره در جنگ بود. نیرو‌های روم شرقی پس از کشمکش‌ها و جنگ‌های بسیار توانستند قلعه تخت سلیمان را در ۶۲۴ میلادی تصرف کنند. پیش از تصرف کامل تخت سلیمان، نذورات و گنج‌های موجود در آتشکده، توسط موبدان به دریاچه ریخته شد تا دشمن به آنها دسترسی پیدا نکند.
موبدان زرتشتی معتقدند این دریاچه به الهه آب‌ها به نام ناهید یا آناهیتا تعلق دارد و ریختن اشیای نذری به داخل آن کاری مرسوم بوده است. این کار به منظور حفظ این اشیا به وسیله صاحب آن صورت می‌گرفت و امری جایز تلقی می‌شد.
با وقوع جنگ‌های ایرانیان و اعراب در صدر اسلام و تصرف ایران، نیرو‌های خلیفه دوم عمر بن الخطاب توانستند قلعه را محاصره کنند. در آن زمان نیز بعید نیست که گنج‌ها و نذوراتی را به دریاچه ریخته باشند.
مجموعه تخت سلیمان در منطقه‌ای چشم‌نواز قرار دارد که توسط کوه‌های آتشفشانی احاطه شده است و در قلب این سایت دریاچه تخت سلیمان قرار دارد. این دریاچه آتشفشانی به دلیل زیبایی‌اش و محیط آرامی که دارد، منحصر‌به‌فرد است و افسانه‌های پیرامون آن تنها به شهرت اسرارآمیز آن افزوده است.
افسانه گنج تخت سلیمان
دریاچه تخت سلیمان اغلب به گنج تخت سلیمان مرتبط است که یک گنج افسانه‌ای است که گفته می‌شود زیر آب‌های دریاچه مدفون است. گفته می‌شود که این گنج متعلق به پادشاهان ساسانی یا حتی حکام پیشین است و اغلب به این باور مرتبط می‌شود که این حکام ثروت خود را برای محافظت از آن در برابر نیرو‌های مهاجم دفن کرده‌اند.
برخی از افسانه‌ها ادعا می‌کنند که گنج شامل غنایم جنگی، آثار مذهبی و اشیای گرانبها بوده که برای حفاظت در دوران جنگ و بی‌ثباتی پنهان شده‌اند.
در طول قرن‌ها، بسیاری از جویندگان گنج و کاوشگران به این منطقه جذب شده‌اند و امیدوار بودند که این گنج پنهان را کشف کنند. ایده وجود ثروت‌های بی‌پایان در زیر سطح آرام دریاچه الهام‌بخش بسیاری از افسانه‌ها بوده است، اما هیچ مدرک قطعی برای تأیید وجود گنج وجود ندارد. با وجود این، باور به این گنج پنهان هنوز در میان مردم محلی و علاقه‌مندان به راز تخت سلیمان قوی است.
