هندی ها ربات انساننما برای ماموریتهای نظامی پرخطر میسازند

سازمان تحقیقات و توسعه دفاعی هند (DRDO) در حال پیشبرد یک پروژه پیشرفته و جاهطلبانه است که هدف آن، متحول کردن عرصه نبرد و کاهش تلفات انسانی در مأموریتهای نظامی پرخطر است. این پروژه، توسعه یک ربات انساننما نظامی پیشرفته را شامل میشود که میتواند در موقعیتهای خطرناک و محیطهای دشوار، جایگزین سربازان انسانی شود.
به گزارش گجت نیوز، این ربات که در آزمایشگاه تحقیقاتی R&DE (Engineers) در حال ساخت است، نماینده یک جهش بزرگ در فناوری رباتیک نظامی به شمار میرود. هدف اصلی این پروژه، کاهش حضور مستقیم نیروهای انسانی در میدانهای جنگ و محیطهای پرریسک است.
پروژه بلندپروازانهای در مرکز آزمایشگاههای تحقیقاتی سازمان تحقیقات و توسعه دفاعی هند (DRDO) در حال انجام است که هدف آن توسعه یک ربات انساننما پیشرفته برای کاربردهای نظامی است. این پروژه از چهار سال پیش آغاز شده و گامهای مهمی در جهت تحقق اهداف خود برداشته است.
تاکنون، تیم تحقیقاتی موفق به طراحی و ساخت نمونههای اولیه از نیمتنه بالا و پایین این ربات شده است که در آزمایشهای داخلی، عملکردهای مختلفی را با موفقیت اجرا کردهاند. این ربات اخیراً در «کارگاه ملی رباتیک پیشرفته» که در شهر پونه هند برگزار شد، رونمایی گردید. در حال حاضر، پروژه در مرحله توسعه پیشرفته قرار دارد که شامل بهبود قابلیتهای ربات، انجام آزمایشهای میدانی گسترده و آمادهسازی آن برای استفاده در شرایط عملیاتی است.
تیم طراحی، به رهبری کیران آکلا، تمرکز اصلی خود را بر روی بهبود توانایی ربات در درک و اجرای دقیق دستورات انسانی قرار داده است. این امر، مستلزم توسعه سیستمهای هوش مصنوعی پیشرفته، الگوریتمهای پردازش زبان طبیعی و رابطهای کاربری بصری است تا ربات بتواند دستورات را به درستی دریافت کرده و به آنها پاسخ دهد.
فناوریهای کلیدی در ساخت ربات نظامی DRDO
ربات انساننما نظامی DRDO بر روی سه جزء اصلی، شامل: عملگرها که نقش ماهیچهها را بازی میکنند و وظیفه تولید حرکت و نیرو را بر عهده دارند، حسگرها که اطلاعات مربوط به محیط اطراف را جمعآوری میکنند، شامل دادههای بصری، صوتی، دما، فشار و سایر عوامل محیطی و سیستمهای کنترلی مغز ربات استوار است. این سیستم اطلاعات جمعآوری شده توسط حسگرها را پردازش کرده، تصمیمات لازم را اتخاذ میکنند و سیگنالهای لازم را به عملگرها ارسال میکنند تا ربات حرکت کند و وظایف خود را انجام دهد.
دستیابی به تعادل در حین حرکت یکی از چالشهای اساسی در توسعه این ربات است، زیرا ربات باید بتواند در زمینهای ناهموار و در شرایط مختلف تعادل خود را حفظ کند. پردازش سریع دادهها و اجرای دقیق دستورات در میدان نیز از دیگر چالشهای مهم به شمار میرود، ربات باید بتواند به سرعت به تغییرات محیط پاسخ دهد و دستورات را با دقت و بدون خطا اجرا کند.
ربات انساننمای DRDO پتانسیل بالایی برای متحول کردن عرصه نظامی دارد و میتواند در مأموریتهای خطرناکی مانند خنثیسازی بمب، شناسایی، جمعآوری اطلاعات، عملیات امداد و نجات و پشتیبانی از نیروهای نظامی مورد استفاده قرار گیرد.
تقلید حرکات انسان با دقت بالا در ربات انسان نما نظامی هند
بازوهای رباتیکی پیشرفته، به عنوان بخشی از پروژه بزرگتر ربات انساننما، با مفاصل سبک وزن و درجه آزادی بالا طراحی و ساخته شدهاند. این بازوها با مجموع ۲۴ درجه آزادی در هر دو دست، گیرهها و سر، امکان انجام حرکات پیچیده و دقیق را فراهم میکنند و به ربات اجازه میدهند تا با محیط اطراف به طور موثر تعامل داشته باشد و حرکات طبیعی انسان را تقلید کند.
استفاده از مواد سبک وزن در ساخت مفاصل، وزن کلی بازوها را کاهش میدهد و به ربات چابکی بیشتری میبخشد، امری که در محیطهای پرخطر بسیار حیاتی است. بازوهای رباتیکی قادر به انجام وظایف مستقلی نظیر چرخاندن، کشیدن، هل دادن، باز کردن درها و شیرها، و عبور از موانع هستند.
خط مقدم در مبارزه با مین و تلههای انفجاری
یکی از کاربردهای اصلی این بازوها، شناسایی، جابهجایی و خنثیسازی مواد خطرناک نظیر مینها و مواد منفجره است که ربات را به ابزاری ارزشمند برای نیروهای نظامی و امدادی تبدیل میکند و میتواند در کاهش تلفات انسانی نقش مهمی ایفا کند.
این سیستم به کمک حسگرهای داخلی و بیرونی (شامل دوربینهای پیشرفته، میکروفونها، سنسورهای دما و فشار و غیره)، پردازش دادهها، درک دیداری و شنیداری، و قابلیتهای نقشهبرداری و ناوبری خودکار، قادر خواهد بود عملیات پیچیدهای را بهصورت شبانهروزی و در فضاهای داخلی یا خارجی اجرا کند و اطلاعات جمعآوری شده توسط حسگرها را با استفاده از الگوریتمهای هوش مصنوعی پیشرفته تجزیه و تحلیل کرده و تصمیمات لازم را اتخاذ کند.
انتظار میرود این پروژه تا سال ۲۰۲۷ به مرحله بهرهبرداری برسد. به گفته مقامات DRDO، رباتهای دوپا و چهارپا در آینده نقش مهمی در امنیت، سلامت، کمکهای خانگی، اکتشافات فضایی و تولید صنعتی ایفا خواهند کرد. با این حال، دستیابی به استقلال کامل این سامانهها همچنان با چالشهای فنی بزرگی روبروست که شامل توسعه الگوریتمهای هوش مصنوعی پیشرفته، بهبود عملکرد حسگرها و عملگرها، و افزایش قابلیت اطمینان و دوام رباتها در شرایط سخت میشود.