موشه دایان در خانه حبیبالله القانیان (+عکس)

موشه دایان، حبیبالله القانیان و لطفالله حی، در ضیافتی که القانیان به افتخار سفر موشه دایان به ایران در منزل شخصی خود ترتیب داده است.
این تصاویر احتمالاً مربوط به سفر موشه دایان در سال ۱۳۴۱ به ایران، و در زمانی که وی وزیر کشاورزی کابینه رژیم صهیونیستی بود، میباشد. این سفر در پی دعوت حسن ارسنجانی، وزیر وقت کشاورزی ایران، از وی انجام گرفت.(برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد سفر موشه دایان به ایران در سال ۱۳۴۱ میتوانید به کتاب «ایران و اسرائیل در دوران سلطنت پهلوی؛ محمدتقی تقیپور؛ جلد اول؛ مؤسسه مطالعات و پژوهشهای سیاسی؛ ص ۳۸۳ و ۳۸۴» مراجعه فرمایید.)
حبیب القانیان یکی از بزرگترین سرمایهداران یهود ایران بود که سالیان دراز ریاست انجمن کلیمیان تهران را نیز بر عهده داشت. وی با اکثر سازمانها و انجمنهای یهودی و صهیونیستی فعال در ایران ارتباط و همکاری داشت. القانیان ضمن کمکهای مالی سرشار به اسرائیل، بخشی از سرمایه خود را به منظور حمایت و پشتیبانی از رژیم صهیونیستی در فلسطین اشغالی به کار گرفته و در زمینههای مختلف هتلسازی، بانکی، خانهسازی و… سرمایهگذاری کرده بود.
سرمایه بیحد و حصر او موجب شده بود تا جایگاه برجستهای در محافل اسرائیلی و صهیونی پیدا کند. القانیان جزو اولین سرمایهداران یهود ایران بود که در اتاق بازرگانی و صنایع ایران شاهنشاهی عضویت داشت. اریه لوین معاون سفارت و نمایندگی رژیم صهیونیستی در ایران عصر پهلوی، ضمن ستایش و تمجید از خدمات القانیان به آرمان صهیونیسم، مینویسد:«حاج حبیب القانیان در مقامات بالای صنعتی و اقتصادی پایگاه شامخی داشت و از روابط حسنهای با محافل صنعتی و طبقات بالای رژیم برخوردار بود».
براساس اطلاعات مندرج در کتاب «فراماسونرها، روتارینها و لاینزهای ایران»، منتشره از سوی مرکز اسناد انقلاب اسلامی»، در سال ۱۳۷۷؛ حبیب القانیان عضو لژ فراماسونری ابوعلی سینا، سعدی، فرانس، همایون، فارابی، شاپیتر، مولوی و کمال سقراط بود. با پیروزی انقلاب اسلامی القانیان دستگیر و در دادگاه انقلاب اسلامی محاکمه و سپس اعدام شد.(سازمانهای یهودی و صهیونیستی در ایران؛ مؤسسه مطالعات و پژوهشهای سیاسی؛ ص ۱۱۹)
حبیبالله القانیان(نفر اول از راست)، موشه دایان(نفر پشت به تصویر) و یعقوب نیمرودی(نفر اول از چپ)
حبیبالله القانیان(نفر اول از راست)، موشه دایان(نفر سوم از راست) و لطفالله حی(نفر چهارم از راست)
منبع: موسسه مطالعات و پژوهش های سیاسی