عسلی که حرارت دیده است خاصیت اش از بین می رود!
عسلی که حرارت دیده است: اگر عادت به خوردن عسل حرارت دیده دارید بهتر است بدانید خاصیت و مواد مغذی عسل با حرارت از بین میرود. با بخش زیبایی و سلامت از سری مطالب درمان خانگی مجله اهل فان همراه باشید.
این مطلب هم جالبه: با مصرف این مواد غذایی دچار سردرد می شوید!
عسل حرارت دیده خاصیت اش را از دست می دهد
توصیه به عدم مصرف عسل حرارت دیده از توصیه های اکید مکتب طب هندی (آیورودا) می باشد. طبق دیدگاه آیورودا، عسل نباید به هیچ روشی اعم از حرارت مستقیم یا مخلوط با نوشیدنی های داغ، بیشتر از 40 درجه سلسیوس حرارات ببیند .
بزرگ ترین کمکی که می توانید به سلامتی خود کنید این است که عسل را عضو ثابت برنامه غذایی خود قرار دهید. عسل یکی از شیرین کننده های طبیعی و خوشمزه می باشد که خواص بی شماری از جمله مواد مغذی و پروبیوتیک دارد. در طب باستانی بیشتر کشورها عسل یکی از مواد غذایی بسیار مفید و پر کاربرد بوده است که علاوه بر یک ماده غذایی، یک دارو جهت بیشتر بیماری ها مورد استفاده قرار می گرفته است.
این مطلب هم جالبه: برنامه کامل تغذیه و نسخه های گیاهی درمان بیماران گوارشی!
عسل های تجاری طی فرآوری، حرارت می بینند تا هم ویسکوزیته آنها کاهش پیدا کند و هم از کریستالیزه شدن آنها جلوگیری به عمل آید. این حرارت موجب ایجاد ماده ای بنام هیدروکسی متیل فورفورال (HMF) در عسل می شود. البته حرارت طبیعی هم می تواند باعث ایجاد مقادیری از این ماده در عسل بشود. این ماده از شکسته شدن فروکتوز موجود در عسل به وجود می آید و میزان آن در عسل به عنوان شاخصی برای استانداردسازی بهداشتی عسل و محصولات آن مورد استفاده قرار می گیرد.
متون باستانی آئورودای تحقیقات کامل و جامعی در مورد عسل دارند. این علم انسان ها را به مصرف عسل توصیه می کند اما در جایی دیگر از این مطالعات، مصرف عسل خام ( عسلی که تحت حرارت قرار نگرفته است ) را به طور کلی رد می کند.
عسل در عین حال که بسیار سودمند و سالم است، اگر به صورت خام مصرف شود می تواند مشکل ساز باشد.
عسل با آب گرم خطرناک است
عسل برای تقویت سیستم ایمنی بدن، بهبود هضم غذا، پاک کردن سموم بدن بسیار مفید است که در متون آئورویدی هم بر روی این نکات بسیار تاکید شده است. آئورویدی می گوید عسل همراه با آب گرم قابل مصرف است اما ممکن است آب گرم به عسل آسیب وارد کند. آبی که به شدت گرم باشد ترکیب سالمی با عسل نمی سازد. گرم کردن عسل بیش از 104 درجه فارنهایت موجب تغییراتی شیمیایی در عسل می شود و طعم آن را عوض می کند.
عسل حرارت دیده ممکن است در وهله اول کمی آن را خوشمزه تر کند ولی در مراحل بعدی ساختار شیمیایی آن را تغییر می دهد. زمانی که عسل گرم می شود چسبناک تر و غلیظ تر می شود. این ماده با قوام به دیواره سیستم گوارش آسیب می زند و علت اصلی بسیاری از بیماری ها می گردد.
آیورودا معتقد است که عسل را با آب گرم می توان مصرف کرد اما علم مدرن با این فرضیه کاملا مخالف است.
دریک مطالعه منتشر شده در این زمینه نشان داده شد که عسل حرارت دیده تا دمای 140 درجه فارنهایت، شروع به تولید یک سری مواد شیمیایی شناخته شده به عنوان HMF می کند. اثرات مضر این ماده در طول زمان مشکلاتی به وجود می آورند.
این مطلب هم جالبه: بعد از ورزش کردن تخم مرغ کامل بخوریم یا فقط سفیده تخم مرغ!
HMF با عسل چه می کند ؟
ماده تولید شده ازعسل حرارت دیده یا عسل گرم یا همان HMF به خودی خود یک سم است. اما سوالی که پیش می آید این است که آیا HMF تولید شده در عسل برای بدن انسان مضر هست یا خیر ؟!
مطالعاتی که در این زمینه صورت گرفت نشان داد که موش هایی که به مدت 6 هفته با عسل گرم شده تغذیه کردند، تغییراتی در وزنشان نداشتند و مشکلی در سلامتی آن ها مشاهده نشد. اما مطالعات علمی دیگری می گویند که HMF یک ماده سرطان زا می باشد.
جالب توجه این جاست که زنبورها قادر به تحمل HMF در سطح بالا نیستند. اما بسیاری از زنبور داران قبل از رساندن عسل به دست خریداران آن را گرم می کنند و هنوز هیچ قطعیتی بر روی این مسئله ثابت نشده است.
این مطلب هم جالبه: مهم ترین منابع گیاهی برای تامین پروتئین مورد نیاز بدن!
عسل حرارت دیده بخوریم یا نه ؟
پخت و پز با عسل سبب می شود که بسیاری از مواد مغذی آن از بین برود.
حتی اگر شما هم با تغییرات شیمیایی عسل آشنا نباشید، آشپزی کردن با عسل را کنار بگذارید. بیشتر مواد مغذی موجود در عسل تحت حرارت، خاصیت خود را از دست می دهند. از جمله پروبیوتیک ها که بخش بزرگی از خواص عسل هستند، خواص آن ها زمانی که تحت حرارت و گرما قرار می گیرد تقریبا به صفر درصد می رسد.
بیشتر عسل های تولید شده که در فروشگاه ها، قبلا در معرض حرارت قرار گرفته اند. شما سعی کنید عسلی تهیه کنید که این روند را طی نکرده باشد. یعنی عسل خام بخرید.
توجیه متخصصان در این باره اینگونه است که حرارت دادن عسل موجب دشواری هضم آن و تبدیل آن به مواد لزج و چسبناکی می شود که با چسبیدن به غشای موکوسی، مجاری بدن را مسدود می کنند.
