از بمب جنسی تا بوی بد دهان؛ برنامه فوق‌سری آمریکا برای ناکارآمد کردن سربازان دشمن
نیروی هوایی آمریکا زمانی برنامه‌ای برای ساخت بمب جنسی داشت تا از محرک‌های شیمیایی با هدف توزیع موادی برای افزایش غیرطبیعی میل جنسی در سربازان دشمن استفاده کند. این برنامه عجیب که توسط آزمایشگاه رایت (Wright Laboratory) ارتش در سال ۱۹۹۴ طراحی شد، بخشی از یک پروژه شش‌ساله برای توسعه سلاح‌های غیرکشنده به هزینه ۷.۵ میلیون دلار بود که در نهایت آن را کنار گذاشتند.
سندی سه صفحه‌ای که توسط پروژه سان‌شاین، یک سازمان ضد تسلیحات بیولوژیکی، جزئیات طرح آزمایشگاه را برای ساخت بمبی توضیح می‌دهد که حاوی ماده‌ای شیمیایی است که می‌تواند با تغییر گرایش سربازان دشمن، آن‌ها را همجنسگرا کند.
دانشمندان پیش‌بینی کرده بودند که این بمب باعث می‌شود واحدهای دشمن شکست بخورند چون میل جنسی آن ها را به شدت و به شکلی غیرطبیعی افزایش می داد به نحوی که دیگر قادر به جنگیدن نبودند. اگرچه هیچ مدرک معتبر و قابل‌قبولی وجود نداشت که نشان دهد این طرح به‌طور مؤثر عمل خواهد کرد، اما پروژه سان‌شاین کشف کرد که پنتاگون این پیشنهاد را در سال ۲۰۰۲ به بالاترین نهاد علمی کشور، یعنی آکادمی ملی علوم، ارسال کرده بود.
این ایده زمانی شکل گرفت که مبارزه با همجنسگرایی در آمریکا (در مقایسه با امروز) شدت بیشتری داشت و به‌ویژه در میان ارتش مشاهده می‌شد. با این حال، خود سند این طرح را «ناخوشایند» توصیف کرده، اگرچه تأکید می‌کند که این طرح «کاملاً غیرکشنده» است.
بررسی بودجه ۸۹۵ میلیارد دلاری ارتش آمریکا در سال ۲۰۲۵؛ خریدهای نظامی هر بخش
علاوه بر بمب جنسی یا بمب عشق، که رسانه‌ها در اوایل دهه ۲۰۰۰ آن را «بمب همجنسگرا» نامیدند، این سند چندین ایده عجیب و غریب دیگر را نیز مطرح کرده بود. این ایده‌ها شامل بمب‌های شیمیایی می‌شوند که حشرات گزنده، جوندگان و دیگر آفات را جذب و تحریک می‌کنند؛ یا اینکه سربازان را با بویی غیرقابل تحمل، علامت‌گذاری کرده تا به راحتی به عنوان دشمن شناسایی شوند. اما این پایان کار دانشمندان آزمایشگاه رایت نبود.
در سال‌های بعد، آن‌ها سلاح‌های شیمیایی دیگری نیز پیشنهاد دادند؛ از جمله موادی که پوست سربازان دشمن را نسبت به نور خورشید بسیار حساس کرده، باعث نفخ شدید در آن‌ها شده و حتی نوعی ترکیب که باعث بوی بد دهان و ماندگاری آن برای طولانی مدت می‌شد. هدف از ساخت همه این سلاح‌ها این بود که سربازان دشمن را بدون کشتن آن‌ها، دچار اختلال یا ضعف کنند تا ارتش آمریکا بتواند بر آن‌ها غالب شود؛ اگرچه هیچ‌کدام از این طرح‌ها هرگز عملی نشدند.
در سال ۲۰۰۵، کاپیتان دن مک‌سویینی از اداره مشترک تسلیحات غیرکشنده پنتاگون به بی‌بی‌سی گفت که وزارت دفاع هر سال صدها پیشنهاد پروژه دریافت می‌کند. وی همچنین تأکید کرد: «هیچ‌یک از طرح‌هایی که در سال ۱۹۹۴ توصیف شده بودند، توسعه پیدا نکردند». با این حال، دانشمندانی که پشت ایده بمب همجنسگرا بودند، در سال ۲۰۰۷ جایزه‌ای به نام ایگ نوبل دریافت کردند — جایزه‌ای خنده‌دار که به تحقیقات عجیبی اهدا می‌شود که «اول باعث خنده‌تان شده و بعد شما را به فکر فرو می‌برد».
قدرتمندترین بمب اتمی جهان متعلق به کدام کشور است؟
آزمایشگاه رایت سرانجام در سال ۱۹۹۷ با آزمایشگاه تحقیقات نیروی هوایی آمریکا (AFRL) ادغام شد. امروزه، این مجموعه همچنان به‌طور فعال روی توسعه سلاح‌های غیرکشنده کار می‌کند. یکی از حوزه‌های اصلی تمرکز آن‌ها، جنگ‌افزارهای انرژی هدایت‌شده (Directed Energy weapons) است؛ اصطلاحی کلی برای سلاح‌هایی غیرکشنده که با پرتوهای متمرکز انرژی، هدف را از کار انداخته یا به آن آسیب می‌زنند.
بنا به گفته بازار نوآوری دفاعی، امروزه جنگ‌افزارهای انرژی هدایت‌شده توسط آمریکا و دشمنان آن برای کاربردهای زمینی، دریایی، هوایی و فضایی در حال توسعه هستند. براساس دیوان محاسبات آمریکا (GAO)، سامانه بازدارنده فعال وزارت دفاع آمریکا از امواج میلی‌متری (نوعی از تشعشعات الکترومغناطیسی) بهره می‌برد که با تاثیر بر مولکول‌های آب و چربی موجود در پوست فرد، احساس حرارت ناخوشایندی را در او ایجاد می‌کند. بنا به گفته دیوان محاسبات آمریکا: «در طول آزمایش، این احساس ناخوشایند افراد را وادار کرد تا از آن منطقه دور شوند».
چرا بمب افکن های استراتژیک جدید ایالات متحده سرعتی کمتر از ۲ ماخ دارند؟
منبع فارسی: روزیاتو
