سکسکه

سکسکه: سکسکه (به انگلیسی: hiccups)، یک دم غیرارادی و قوی است که در نوزادان، کودکان و بزرگسالان تجربه می‌شود و در بعضی موارد خاص به دلیل از بین رفتن مجرای تنفسی منجر به مرگ می‌شود.

سکسکه در برخی موارد نادر هشدار دهنده بیماری‌های قلبی یا تنفسی می‌باشد که در صورت بروز سکسکه در مدت سه روز خطر بیماری‌های قلبی در فرد زیاد است و در صورت سکسکه به همراه سرفه خطر بیماری‌های تنفسی در فرد زیاد است.

معمول‌ترین درمان خانگی برای سکسکه، حبس کردن نفس یا نوعی تمرین دیافراگم است که به تدریج رفلکس را آرام و سکسکه را متوقف می‌کند. گاهی نیز روش‌هایی مانند گاز زدن قطعه‌ای لیموترش یا چشیدن سرکه تا هنگام بند آمدن سکسکه پیشنهاد می‌شود. این درمان بر این پایه است که مزه لیمو یا سرکه به بدن شوک وارد می‌کند و مغز را از توجه به سکسکه باز می‌دارد و باعث توقف آن می‌شود.

سازوکار سکسکه به خوبی درک نشده است. زیرا سکسکه معمولاً به صورت اتفاقی و در مدت زمانی کوتاه پیش می‌آید و بررسی در مورد آن را سخت می‌کند.عضلهٔ تنفسی دیافراگم، در حد فاصل میان قفسه سینه و شکم واقع شده است. این ماهیچه، هنگام عمل دَم به سمت پایین حرکت می‌کند و هوای دارای اکسیژن را به درون شش‌ها می‌فرستد. در هنگام بازدم نیز دیافراگم، شل و باعث می‌شود هوای حاوی ذرات زائد یا کربن دی‌اکسید به سمت دهان و بینی برود و از بدن دفع شود. حال اگر به هر دلیلی این عضله دچار تحریک ناگهانی شود، عملکرد درست خود را از دست می‌دهد و دچار انقباض‌های غیرارادی تکرارشونده‌ای می‌شود که به آن سکسکه می‌گویند.

یک دلیل دیگر سکسکه می‌تواند بسته شدن راه هوا توسط پرده‌های صوتی باشد.

همچنین گمان می‌رود سکسکه یک نوع میوکلونوس است که در نتیجه فعالیت غیرطبیعی هستهٔ تنفسی واحد (به انگلیسی: solitary inspiratory nucleus) در مغز ایجاد می‌شود.

هیجان عاطفی شدید، غذای تند، نوشیدنی‌های گازدار، و دخانیات می‌توانند از دیگر عوامل سکسکه باشند.